Dag 10: Snorkelen en het Resort in Aqaba

De laatste natuurpracht diende nog ontdekt te worden, voordat we Jordanië verlaten; de koraalriffen in de Rode Zee. Aqaba is een perfecte plek om te duiken, snorkelen of een glasboot cruise. Een voordeel is dat de koraalriffen best dicht bij het strand zijn. Een ander pluspunt is dat Aqaba wordt overschaduwd door de grotere andere toeristensteden, zoals Eilat in Israël of Sharm al Sheik in Egypte. Dit is zeker een groot plus punt, aangezien Aqaba totaal niet toeristisch is vergeleken met de andere twee steden; dit houdt de identiteit van Aqaba nog vast. Een betere afsluiting van onze reis is er gewoon niet.

In de laatste tientallen jaren heeft Aqaba flink geïnverteerd, bijvoorbeeld in de faciliteiten en infrastructuur. Aqaba was eerst een klein vissersdorpje, maar dat veranderde al snel nadat Jordanië een deal sloot met Saoedi-Arabië. Voor de ruil voor woestijn, kreeg Jordanië een grotere kustlijn. Hier werd industrie en faciliteiten opgebouwd, waarbij hedendaags de meeste export via Aqaba gaat. Aqaba is een belangrijk overstap punt voor Pelgrims van en naar Mecca. Dit maakt Aqaba nog een beetje conservatief in de samenleving. Een voorbeeld hiervan is toen wij gisteravond, met een groepje met o.a. een paar vrouwen, op een terras vol met mannen gingen zitten. Vele stopte met kaart spelen en keken ons even aan. De meeste mannen vonden het even raar en waren best verbaasd dat wij er gingen zitten. Echter, heb je geen last van deze mannen. Helaas, zijn er nog genoeg Westerse toeristen die lak aan de lokale bevolking en hun opvattingen hebben; zij dragen te blote kleding. Zij dragen hele korte broekjes (shorts), en om het nog erger te maken, dragen sommige een bikinitopje er ook nog bovenop. De lokale bevolking zal deze toeristen hier nooit op aan spreken, maar het is merkbaar dat zij hier niet van gediend zijn, en zelfs worden gekwetst. Deze toeristen worden nagekeken, en wordt over ze geroddeld. Ik snap niet waarom deze, met name jonge vrouwen, zich zo durven te kleden. Het is onrespectvol en beschamend. Zij weten dat zij naar een Arabisch land gaan, en dienen zich hier op aan te passen. Als je graag in deze kleren rond wilt lopen, blijf dan alsjeblieft in je resort.

Aqaba is echt een perfecte plek om te snorkelen, duiken of een cruise te nemen. Daarnaast, is er nog meer te doen. Je kunt een mooie stadstour per voet maken, en bij avond is het een leuke stad om uit te gaan, zie het verslag van gister. Ook kun je het Aqaba kasteel bezoeken en het archeologisch museum. Of om het nog spannender te maken, boek een luchtballon excursie of maak een vlucht met een klein vliegtuigje boven de stad (alhoewel, alle 4 de excursies heb ik niet gedaan). Maar, minstens een dag kun je het beste op het water besteden. Er zijn veel resorts, en allen bieden excursies aan. Zo kun je snorkelen, duiken, en cruises maken. Ook bieden sommige resorts en hotels dagexcursies naar Petra en Wadi Rum aan. Als je een cruise wilt maken, adviseer ik je om te kiezen voor een boot met glasbodem. Hiervan is de gehele bodem of een deel van de bodem gemaakt van glas, waardoor je via het glas ook het koraal kunt zien. Dit is ideaal voor mensen die niet durven of kunnen zwemmen in de Zee. Iedereen van onze reis heeft deze excursie geboekt, met uitzondering van Linda en Sjerk. Zij hebben beide een duikerscertificaat, en boekte daarom een duikexcursie.

De Rode zee is het meest Noordelijkste koraalrif op de aarde, en heeft een grote biodiversiteit. Je kunt hier vele planten, koraalriffen en vissen vinden, echter is dit niet het allermooiste koraal ter wereld. Alhoewel, er zijn meerdere mensen uit onze groep die bij mooiere koraalriffen hebben gesnorkeld, en vonden deze ook best prachtig. Ik heb nog nooit gesnorkeld bij een koraal, dus ik vond het best spannend en ik wou het graag meemaken. Volgens onderzoek, zouden er meer dan 1000 vissensoorten zich huisvesten in de Rode Zee. Vissen die je kunt zien tijdens het snorkelen en het duiken zijn o.a. Steenvissen, Koraalvlinders (in verschillende kleuren), clownvissen (Nemo’s), Papegaaivissen, de (rode) Acara. Zij zwemmen voornamelijk alleen. Als je een grote school vissen tegen komt, zijn dat zeer waarschijnlijk de jonkvrouwvissen. Met geluk, spot je de giftige Koraalduivel, een van de mooiste vissen van het koraal. Als je echt veel geluk hebt, en de zee is vrij kalm, kun je een schildpad zien. Daarnaast, zijn er waarnemingen gedaan door toeristen die zelfs kleine haaien hebben gezien en bruinvissen. Dit is zeer zeldzaam, de zee dient zeer kalm te zijn. Duikers hebben een grote kans om de laatste drie dieren te kunnen zien. Vandaag was de Rode Zee verre van kalm, dus deze kans is vrijwel afgeschreven voor ons.

Eerst moest er ontbeten worden. Het hotel had een grote keus in ontbijt, en de kwaliteit was uitstekend. Ik heb een goed geslapen in het hotel. Vandaag was het de laatste dag dat we een beetje konden uitslapen, morgen en vooral de dag erna, zouden we vroeg uit de veren moeten. Maar, Sjerk en Linda waren al weg toen wij opstonden, hun excursie begon eerder en zou langer duren. Na ontbijt, haalde de taxi busjes van het resort ons op. Wij hadden via de Berenice Beach Club Resort geboekt, en zij sturen gratis busjes naar diverse hotels in de stad om gasten op te pikken. Deze taxi’s rijden ook in de middag terug, om de toeristen weer terug te brengen, tot aan het begin van de avond. Echt ideaal! Het ritje duurt ongeveer 10 minuten, voordat we arriveerde bij het resort. Mijn eerste indruk was echt goed: het zag er hygiënisch uit, niet druk en de service was prima. Toen kwam de boot aanmeren. Op het eerst gezicht leek hij klein, maar hij was toch best groot. En het was een glasbodem boot. Let er wel op, dat er ook andere gasten mee gaan, er is plek voor ongeveer 50 man. Er waren 3 decks, waarvan de onderste deck de glasbodem bezatte. Het middelste deck kon je gebruiken voor een snelle douche en een toiletbezoek, maar was voornamelijk voor de bemanning. Wij namen plaats op de bovenste (onverdekte) dek. Toch gingen we naar beneden, want de briefing was daar, en natuurlijk wouden we niks missen.

We kregen instructies en al snel vaarde we boven koraal. Het was echt een plus dat wij een glasbodem boot hadden, maar het beste zicht heb je toch als je snorkelt. Al snel zette de kapitein koers naar 50 meter van het strand af. Hier, is de Libanese vrachtschip “The Cedar Pride”, gezonken in 1986. Het wrak ligt ongeveer 30 meter onder water, en het is een populaire plek om te duiken en te snorkelen. Het wrak ligt op een koraalrif, waardoor het koraal nu ook op de boot gaat groeien. We zagen duikers bij dit wrak, tot iemand van onze groep zei “He, dat is Sjerk!”. Ik had Sjerk niet herkend, maar in de avond heb ik even nagevraagd of Sjerk dat inderdaad was. Op dat tijdstip waren ze daar wel aan het duiken, dus de kans was dus zeer groot dat we hem hadden herkent. Sjerk vertelde ook dat zij in het schip waren geweest, uiteraard met begeleiding. Desondanks, vond ik het ergens wel mooi, maar ook heel erg spookachtig om het schip hier te zien liggen. Vanaf hier, was het niet ver varen naar de “Japanse Tuin”, ook een populaire plek voor duikers en snorkelaars, vanwege de hoge biodiversiteit en de mogelijkheid om vele vissen te zien.

Omdat ik nog nooit had gesnorkeld, hielp Peter mij met het aantrekken van mijn vinnen, de bril en mijn snorkel. Ik sprong in het water, en ik probeerde te snorkelen. Echter, was de Rode Zee echt wild, en mijn bril besloeg snel. Gelukkig hielp de reisleidster mij, en kwam ook iemand van de boot mij helpen en uitleggen hoe ik kon snorkelen. Ze laten je dus niet verdrinken *knipoog*. Ik heb genoten van het snorkelen, alsnog had ik wat problemen. Vaak kwam er door de hoge golven water in mijn snorkel, en ik had problemen om het water eruit te blazen. Maar, toch moet ik zeggen dat ik erg heb genoten van de mooie onderwaterwereld en de pracht van de koraalriffen met haar vissen. Ik heb de Koraalduivel gezien, hij zwom best diep in het koraal, maar hij was echt mooi om met eigen ogen te zien. Ik vind hem er echt apart uit zien met zijn vinnen en zijn kleuren. Wat je echt niet kon missen, waren de vele scholen Jonkvrouwvissen. Zij kwamen best dichtbij, doken onder je door en ze zwommen best dicht naast elkaar, zonder elkaar te raken. Ook zijn ze behendig en snel. Daarnaast, heb ik één Nemo gezien (clownvis), ze verstoppen zich graag in het koraal. Maar door hun opvallende verschijning viel hij al snel op. Ik vind ze er echt zo lief en onschuldig uit zien, je zou ze graag mee na huis willen nemen. Maar dat mag niet, en gelukkig kun je ze niet gemakkelijk vangen. Helaas zijn er nog altijd mensen die, ondanks het verboden is, souvenirs van (levende) vissen en koraal meenemen, en hiermee bij dragen aan de illegale handel en het kapot maken van dit kwetsbare gebied. Ook zag ik diverse Koraalvlinders, in diverse kleuren voorbij komen. Met name de gele en de zwart-wit gestreepte kwamen voorbij. De gele vond ik het mooist, zeker de mooiste vis uit het koraal die ik heb gezien. Ze zijn best gemakkelijk te herkennen, en komen dicht bij het koraal en zwemmen daarna ook best hoog. Een Acara heb ik ook gezien, net als de Papegaai vis. De Papegaai vis, verstopt zich gemakkelijk in het koraal, maar toch heb ik er één weten te spotten. De steenvis heb ik niet gevonden, hij kan zich goed verstoppen en camoufleren. Hij ligt vaak op de bodem of tussen het koraal, in dezelfde kleur. Hij lijkt daarom ook precies op het koraal. Misschien heb ik hem daardoor niet herkent. Daarnaast, is het koraal echt prachtig. Sommige liggen dicht bij de waterrand, ze laten grote diversiteit en kleurverschil zien. Het is echt prachtig om te zien hoe deze koralen bewegen met de stroming mee, en dat er zoveel verschillende vissen zich hier in huizen. Een grote minpunt is dat de Rode Zee echt wild was. Als het kalm was, had ik heel misschien wel een schildpad gezien. In totaal hebben we 2x gesnorkeld. Tussen de sessies door hebben we natuurlijk genoten van het zonnetje.

We kregen een heerlijke barbecue lunch. Er was mogelijkheid om vis te proberen. Het vlees bestond uit kip en lam. Toen we heerlijk aan het eten waren, voeren we langs een andere boot. Hier zaten Sjerk en Linda op. Wij zwaaien natuurlijk. Ze bereide hun volgende duik voor, ze zouden twee keer een duiksessie doen. Ook zagen wij hoe zij ter water gingen, en uiteindelijk doken. Na de lunch, voer de boot terug naar het resort. Indien je wou, kon je nog in het resort blijven, dat zat bij de excursieprijs inbegrepen. Dat heb ik gedaan. Maar veel hebben we niet gedaan. Zonnen, op het bedje liggen, zwemmen, “lemon mint” drinken, een ijsje eten, boekje lezen en een dutje doen. Uiteraard hebben we ook genoten van de prachtige zonsondergang. Daarna was het tijd om de laatste taxibus om 6 uur te pakken.

We waren niet alleen, er waren meer gasten die wachtte op de taxi. Dus we konden er niet allemaal in. Wij moesten dus wachten totdat de taxi weer terug kwam. Dat deed hij, en hij bracht ons gelukkig ook nog terug naar het hotel. In de lobby troffen we Sjerk en Linda aan, zij vertelde dat zij een prachtige dag hadden gehad, met twee mooie duiken. Veel van de groep gingen naar McDonalds om de McArabia te proberen, maar Richard, Linda, Sjerk en ik, gingen naar “Syrian Palace”, restaurant. Een restaurant met voornamelijk gerechten van de Syrische keuken. De bediening en het eten was van goede kwaliteit. Echter, serveren ze wel hele grote porties en veel eten. Hierna, kwamen we nog wat andere tegen, en sloten wij de dag af met een paar drankjes bij een bar. Vervolgens, gingen we op tijd naar ons bedje toe. De volgende dag moesten wij vroeg op, aangezien we nog één dag in Jordanië hadden. Dit werd besteed om naar Amman te rijden en vervolgens Amman te ontdekken.